Ik ben met Veet-koude-was-ontharingsstrips in de weer geweest. Geweldige uitvinding, die op zijn minst het geknoei met kleverige smurrie, die warme was is, oplost.
Alleen spijtig dat je de doe-het-zelfkit geen 4 extra handen in het doosje steken heeft: eentje om vel mee tegen te houden, eentje om na “de ruk” de zone mee te deppen, een reserveke om de volgende zone mee aan te pakken (want de deppende hand plakt nu helemaal natuurlijk) en eentje om de gebruikte strips mee in de vuilnisbak te keilen.
Ik ben geen zeshandige freak (sorry to disappoint you), dus the next best thing, is manlief optrommelen om een deel van het zware werk op zich te nemen. En dat is een beetje zoals bij een bevalling, zo van “kijken terwijl vrouw het zware werk doet en zich machteloos voelen”. Dus zetten we manlief ‘veilig’ bij vel-tegenhoud-activiteiten aan de slag. Met twee keer twee vingers dan weliswaar, want “dat plakt zo”. (Yahaa-aa!?!)
De volgende keer laat ik me niet meer verleiden tot cheap solutions en ruil ik mijn harde badkamervloer, de onsynchrone helpende handen en het was-afkrabben achteraf toch maar weer in voor een fauteuil in een hagelwitte ruimte met ploeng- ploeng-muziek en laat ik mijn overtollig behaarde zones door een gediplomeerd iemand onder handen nemen.
No comments:
Post a Comment