Laatste dag

Laatste-dagen-op-een-bepaalde-werkplek zijn verondersteld om anders (maar dan ook weer niet…) te verlopen dan hoe de mijne vandaag is geweest…
De voorbereidingen voor het afscheid waren al getroffen: de persoonlijke inhoud van mijn bureauladen waren al naar een zakje verhuisd, en ik had al een overzicht gemaakt van de overgebleven to do’s en lopende zaken. Mijn directe collega was echter afwezig, dus ik moest alles via een mail uitleggen, en ik wilde haar dan niet met de maandagochtendblik op een onoverzichtelijke stapel papieren aan haar werkweek doen beginnen,. Bijgevolg moest ik daar nog een tandje bijsteken om alles behandeld en geklasseerd en in een overzicht te krijgen. Ten opzichte van mijn planning in het begin van de dag zijn er nog enkele kinken in de kabel gekomen, maar da’s het avontuur van werken waar zij werken :-). En die is trouwens niks in vergelijking met wat er mij te wachten staat (ja, ik heb ervoor gekozen, maar ssshhhtt).
Ik had de “obligate” koekjes en versnaperingen mee, om mijn vertrek te vieren, en omdat het dan ook ongeveer samen viel met mijn verjaardag, kwam ik er in 1 keer en dus goedkoop vanaf ;-D. Er waren dus ook voldoende sociale verplichtingen aan vandaag verbonden: de koekjes een beetje deftig presenteren, ervor zorgen dat de evenredigheid en de fairheid in verdeling snor zat, ze gaan rondbrengen naar de respectievelijke plaatsen van verbruik en daar de bijhorende afscheidsbabbels trotseren, succes- en “het beste”-wensen in ontvangst nemen en dan een laatste keer zwaaien naar mijn – nu – ex-collega’s. En de deur achter mij toetrekken zonder al te veel proberen om te kijken. Maandag moet ik er een andere openduwen. En ik ben nu al nerveus.