Ons team was gewaarschuwd dat ze eraan kwam. Tweede kindje, volledige ontsluiting en puilende vliezen. En weeën. Krachtige weeën. Ze werd met spoed binnengerold in de verloskamer om 13.15.
Stante pede werd het bed op bereikbare hoogte gezet, de verlosset geopend. Handschoenen, zonder geknoei van klamme handjes deze keer, aangegleden. Hoofd koel, Cindy. Deze bevalling is voor jou.
Ze wilde nog even gauw naar het toilet… maar daar knapten de vliezen.
Eén beweging om de broek uit te trekken en haar enigszins comfortabel op bed te krijgen.
Ze was hier niet op bedacht, op deze course of events. Plaats maken voor die baby, mevrouw! We kalmeerden haar, kregen haar op de rails. Ze hoefde zelfs niet eens mee te duwen, die baby wilde er gewoon uit. En kwam eruit om...13u24! Een flinke dochter op de buik, tranen van opluchting en geluk!
De placenta was er een kwartiertje later. Mama was voor geen centimeter beschadigd.
Een bevalling zoals je ze zelf zou willen. En dat maakt van een regenachtige dag een mooie dag. Next please!
1 comment:
straf!
Post a Comment